Maand: mei 2019

OnderWeg jaargang 5 nummer 11

Deze editie van Onderweg gaat met het thema ‘leven als bruid van Christus’ in op wat bruid zijn van Christus betekent. Wat is de meerwaarde van het typisch vrouwelijke beeld bruid? In hoeverre leven we vanuit het verlangen naar de Bruiloft van het Lam? Hoe uit zich het verlangend uitzien naar het bruiloftsfeest?

Het themadeel begint met een beschouwing van hoogleraar praktische theologie Hans Schaeffer over de kerk als bruid van Christus. Hij bespreekt verscheidene aspecten van het Bijbelse beeld van het verlangen naar de bruiloft als bruid van Christus.

Daarna volgt een interview met justitiepredikant Jeannette Westerkamp. Op veel plaatsen gebruikt de Bijbel het woord ‘bruid’ voor de gemeenschap van Gods kinderen. Wat wil dit beeld zeggen en wat betekent het om als bruid te leven in verwachting van de bruiloft?

In de Bijbel wordt Gods volk de bruid genoemd. In eerste instantie lijkt dat een goede reden om dat beeld niet persoonlijk toe te passen. De Bijbel gebruikt meestal collectieve beelden voor gelovigen. Toch zijn er heel wat christenen geweest die zichzelf zagen als bruid van Christus. Bram Beute bespreekt in zijn artikel dit ogenschijnlijke dilemma.

Dit nummer van OnderWeg sluit af met het opinieartikel van Jan van Helden ‘Het sprookje over geloof, hoop en liefde’ over de manier waarop de bekering tot het christelijk geloof van juf Ank wordt gepresenteerd in de televisieserie De luizenmoeder. Haar geloof wordt als heimwee neergezet. Dit betekent dat de stem van het evangelie nog altijd gehoord wordt. Kerken mogen meer dan ooit het geloof uitleven op zo’n manier dat de heimwee gevoeld wordt naar niets minder dan God zelf.

Ga naar onderwegonline.nl/gratis voor een gratis en vrijblijvend proefabonnement.

Valentin is onoplettend geweest. Stom. Heel stom. Het heeft een gat in zijn leven geslagen. Valentin had Nederlands staatsburger kunnen zijn. Als hij dat, toen bij begin twintig was, had aangevraagd. Dan was hij probleemloos Nederlander geworden. Als. Had. Dan. Feit is dat hij geen aanvraag deed. Valentin was met andere dingen bezig. Maar laten we bij het begin beginnen.

Het is eind jaren tachtig, Valentin woont met zijn moeder in de USSR. Zijn ouders zijn gescheiden. Vader is kolonel in de KGB, moeder leidt de EHBO-afdeling van het plaatselijke ziekenhuis. Daar brengt een Nederlandse zeiler zijn scheepsmaatje binnen; die heeft een hartaanval gehad. De zeiler en het hoofd EHBO vallen als een blok voor elkaar.

Moeder trouwt uiteindelijk met de Nederlander en verhuist hierheen. Valentin is dan 17. Vader wil dat zoon het leger in gaat. Het trekt Valentin totaal niet. Hij komt naar Nederland – met een verblijfsvergunning op grond van gezinshereniging. Hij speelt er ijshockey, niet onverdienstelijk, en gaat aan de slag als magazijnhulp. Hij werkt zich al snel op tot technisch schrijver en vertaler.

De horeca trekt hem, hij wil een eigen zaak beginnen. Geld voor de hoge pachten in Nederland heeft hij niet, hij vertrekt naar Spanje. Zonder eerst zijn verblijfsvergunning te verlengen, zonder het Nederlanderschap aan te vragen. Dat komt hem duur te staan. Dat blijkt als hij jaren later, teruggekeerd in Nederland, zijn verblijfsvergunning wil hernieuwen.

Valentins aanvraag wordt afgewezen: de DT&V (Dienst Terugkeer & Vertrek) vindt dat hij wel in Rusland kan gaan wonen. Hij zou recht hebben op het Russische staatsburgerschap. Maar om dat staatsburgerschap te krijgen, moet Valentin naar Rusland reizen. Hij moet het dáár aanvragen. Maar zonder geldig reisdocument kán hij niet reizen en hij heeft enkel zijn geboorteakte en oude USSR-paspoort; daarmee kom je niet langs de douane. Hij zit klem.

Hij probeert het via het consulaat. Ook daar vangt hij bot. Een aanvraag via het consulaat kan enkel wanneer tenminste één van je ouders ingezetene is in Rusland. Valentins vader is echter overleden. En zijn moeder woont in Nederland. Er lijkt geen uitweg. Toch vindt de DT&V dat Valentin niet hard genoeg zijn best heeft gedaan om het land te verlaten.

Hij wordt in de VBL (vrijheidsbeperkende locatie) in Ter Apel geplaatst. Twee jaar zit hij daar. Het is de hel op aarde, vindt Valentin. Want je mag er helemaal niks. De man die altijd bezig is, altijd aan het werk, wordt gek van het stilzitten. Letterlijk. Hij slikt inmiddels 21 pillen per dag om het hoofd boven water te houden.

Hij is wanhopig. Ze kunnen toch zien dat hij destijds zomaar Nederlander had kunnen worden? Waarom wordt zijn onoplettendheid als twintiger hem zo zwaar aangerekend? Hij heeft altijd gewerkt, altijd netjes belasting betaald. Waarom telt dat niet? Uiteindelijk wordt hij uit de VBL op straat gezet en komt hij na omzwervingen bij INLIA terecht. Hij dankt God.

Eenmaal tot rust gekomen in de opvang vraagt Valentin opnieuw een verblijfsvergunning aan, op grond van het zogeheten buitenschuld-criterium. Want hij heeft echt alles geprobeerd. 5,5 jaar is hij nu bezig.

Elk land waarmee hij via zijn familie ook maar enige banden had, hoe ver verwijderd ook, schreef hij aan voor het staatsburgerschap: Estland, Georgië, Oekraïne, Wit-Rusland. Zelfs Poetin schreef hij aan. Hij ging naar alle ambassades waar hij terecht kon. Overal nul op het rekest. De buitenschuld-procedure is zijn allerlaatste hoop.

Stel dat het lukt? Wat zou hij doen als hij mag blijven? “Werken, werken, werken”, zegt Valentin. Hij kijkt er verlangend naar uit.

Zoals je wellicht al hebt gehoord en/of gelezen sluit het Gomarus College Zuidhorn per 31 juli a.s. haar deuren.  Deze sluiting willen wij niet ongemerkt voorbij laten gaan. Ter gelegenheid van deze gebeurtenis willen we graag leerlingen en oud-leerlingen, leraren en oud-leraren uitnodigen voor de reünie.

Wanneer:  zaterdag  29 juni 2019
Tijd:           10.00 – 16.00 uur
Adres:        Brilweg 21a (Gomarus College)

Omdat we graag willen weten hoeveel personen we kunnen verwachten is opgave voor deze reünie verplicht, dit kan via: gomaruscollege.nl/reuniezuidhorn
We hopen je de 29^e juni te ontmoeten!

Met vriendelijke groet,
Gomarus College Zuidhorn, de reüniecommissie

OnderWeg jaargang 5 nummer 10

Ouderen hebben veel te delen vanuit hun levenservaringen, maar zij lopen ook steeds meer op tegen beperkingen. Hoe wordt er maatschappelijk tegen ouderen aangekeken? En wat zegt de Bijbel over ouderen? Dit nummer van OnderWeg is een ode aan de ouderen om daarmee de waarde van mensen op leeftijd te laten zien, in kerk en maatschappij. Het thema is ‘waardevol oud(er) worden’.

Het themadeel begint met een fotoreportage van vier 85+’ers. Zij delen hun wijsheid over ouder worden. Daarna volgt een beschouwing van Jan Knepper over ‘Loslaten of anders vasthouden’. Veel ouderen ervaren het leven als een voortdurend loslaten. De vraag is hoe je bij het ouder worden de verlieservaringen kunt omzetten in een positieve inzet.

Het themadeel bevat verder een beschouwing ‘Over de geestelijke opgaven van het ouder worden’. Aan de ene kant doen we er alles aan om zo oud mogelijk te worden, maar aan de andere kant willen we zo lang mogelijk jong blijven. Er is weerstand om het land van de ouderdom te betreden. Wat is er geestelijk voor nodig om dit land wel binnen te gaan?

In het interview vertelt pastoraal werker Marijke Harmanny: ‘Ook ouderen zitten nog volop in de groei.’ Zolang je leeft, heb je een taak. Elk leven doet ertoe, iedereen is waardevol. Vanuit deze overtuiging bezoekt Marijke Harmanny zieken en ouderen.

Dit nummer van OnderWeg sluit af met een opinieartikel van Peter van Dolderen over rentmeesterschap. Wij westerlingen zijn consumptieziek en leven op veel te grote voet. Dat gaat ten koste van de aarde en van mensen elders op de wereld. Denken we soms dat we recht hebben op hun deel?

Ga naar onderwegonline.nl/gratis voor een gratis en vrijblijvend proefabonnement.

Ben je op zoek naar een studie waarin je kunt werken met mensen vanuit je christelijke identiteit? Maak dan eens kennis met de opleidingen van Hogeschool Viaa in Zwolle. De studies van Viaa staan bekend om de kwaliteit en scoren jaarlijks goed in de Keuzegids Hbo. Aan Hogeschool Viaa studeren ongeveer 1600 studenten. Door de kleinschaligheid is er veel persoonlijke aandacht voor de studenten.

Bij Viaa vind je de opleidingen Pabo, Verpleegkunde, Social Work, Theologie en Godsdienstleraar, zowel in voltijd als deeltijd.

Opleiden. Dat doen we voor jou!