Overdenking zondag 29 maart

Dit keer heb ik wel een liturgie gemaakt.

Een liturgie, zoals die in een “gewone” dienst gevolgd zou kunnen worden.

De psalmen kunnen ook gezongen worden volgens www.denieuwepsalmberijming.nl

En dan zoeken op de betreffende psalm.

Je kunt ook luisteren naar Psalmen voor Nu. Dat geldt speciaal voor de psalmen 46, 147 en 133.

Ps 117
wetslezing
Ps 46: 1, 4
gebed
Ps 105: 15
Exodus 9: 13-35
Overdenking
Ps 147: 4, 6, 7
gebed
Ps 133: 1-3

Overdenking voor zondag 29 maart 2020

Sterk zijn. Dan kan je veel gewicht tillen. Dan ben je goed in verslepen. Of je kunt stenen kapot slaan met een hamer en een beitel. Daar heb je kracht voor nodig. Veel kracht. En die kracht kan je meten. Door een gevecht aan te gaan. Wie is de sterkste. Ik denk dat ieder van ons hier wel een verhaal bij heeft. Van je eigen kracht, of van de kracht van iemand anders. Het heeft met spierballen te maken, met trainen. Heel veel trainen.

Kracht. Lang had je de kracht van het paard. Dat was de kracht, die je als mens kon gebruiken.. Toen kwamen er machines. Met een auto met twee paardenkracht. En nog steeds rekenen we in de kracht van het paard, zoveel paardenkrachten. En dan heb je de kracht in de natuur. De sterkte van de wind, de energie van een bliksemflits. Het geluid van de donder. De grote van de hagelstenen.

Nu moet je sterk zijn. Dat kan iemand tegen je zeggen, of je zegt het zelf, als je het moeilijk hebt. Niet lichamelijk sterk, maar geestelijk sterk. Hoofd omhoog. Niet je schouders laten hangen. Kop d’r veur. Dat is een andere kracht. Met een andere bron. Geen spieren, maar je gedachten. Wat laat je toe, positieve gedachten, negatieve? Sta stevig in je schoenen.

Wat kan jij hebben? Hoeveel kan je aan? Soms veel meer dan je denkt. Voor een korte periode kan je een enorme kracht aanspreken. Niet te lang, want dan breekt vaak het lijntje. Maar wij mensen kunnen tegen een stootje. Wat als je steeds geslagen wordt? Als je het ene nog maar nauwelijks hebt gehad, of het volgende probleem dient zich al weer aan. Wat doet dat met je als mens? Je kunt er moedeloos van worden. Laat ook alles maar, hier heb ik geen zin meer in. Je kunt er strijdvaardig door worden. Kom maar op, ik zal laten zien dat ik sterker bent. Je kunt je kop in het zand steken. Ik ga gewoon door en ik doe alsof er niets aan de hand is. Je kunt bevriezen. Er lukt niets meer, wat moet ik nu doen? Zo zullen ze zich in Egypte hebben gevoeld. Toen al de slagen van God op hen neerdaalden. De ene na de andere.

Lezen: Exodus 9: 13-35

Kracht van boven

Ze maken daar wat mee in Egypte. En het ene is nog niet geweest, of het volgende is er al weer. Het land wordt overspoeld door kikkers, door muggen, door steekvliegen. Er is de veepest. Daarna krijgen de mensen zweren.

De slagen die God uitdeelt zijn heel natuurlijk. In Afrika kan je nu ook nog kikkers in je wc tegenkomen. Steekvliegen die ziektes verspreiden, is nog steeds een probleem. Je kunt er medicijnen voor nemen en klamboes tegen spannen. Straks komen de sprinkhanen. Het is dat de corona-crisis zoveel aandacht trekt, maar even daarvoor ging het over sprinkhanen. Een plaag in Oost-Afrika, in Pakistan en India. Het werd een plaag van Bijbelse proporties genoemd.

De middelen, die God gebruikt zijn niet bijzonder. Het is de timing en de hoeveelheid. En daarbij steeds het gesprek met Mozes en Aäron: laat het volk gaan. En farao die zich verzet. Dat gaan we niet doen. Het volk blijft hier. Hardnekkig, halsstarrig.

God laat zijn macht zien

De slagen hebben een betekenis: ze laten de macht van God zien. Hij stuurt kikkers, muggen, zweren. God beschikt over de natuur en de gezondheid. Hij heeft het in zijn macht. En daar is het God ook om te doen: laten zien wie Hij is en welke macht Hij heeft. Hij kan het voor en tegen je gebruiken. Om je te bevrijden, of om je te slaan. Voor Israël was het bevrijden, voor farao was het straf.

God laat het Mozes ook met zoveel woorden zeggen: God is in staat om er in één klap een einde aan te maken. Maar dat doet Hij niet. Hij geeft ruimte. Ruimte om na te denken. Ruimte om te reageren. Tegelijk moet wel duidelijk worden: er is maar één God. Er is maar één bij wie je veilig bent, die zekerheid geeft.

Eerst kunnen de magiërs van Egypte hetzelfde wat God ook doet. Dan schiet hun macht tekort en kunnen ze het niet meer. En opeens lees je dat het aan Gosen voorbij gaat. De plek waar Israël verblijft. Egypte wordt getroffen. Maar God ontziet zijn eigen volk. Dat is dus niet altijd zo. Het is niet zo, dat ziekte, tegenslag kinderen van God voorbij gaat. Zij krijgen er ook mee te maken. Dat kan heel hele beproeving zijn. Blijf je geloven, je zekerheid bij God zoeken … Maar moeiten kunnen ook aan Gods kinderen voorbij gaan. Bij de slagen in Egypte staat het er nadrukkelijk bij.

God laat zien, wie Hij is. Waartoe Hij in staat is. Er zullen hagelstenen naar beneden komen. En opnieuw wordt iedereen gewaarschuwd. Ze kunnen reageren, door hun vee en zichzelf en hun slaven in veiligheid te brengen. Sommigen doen het. Anderen niet. God geeft ruimte om te reageren. Geloof je wat er gezegd wordt? Of denk je dat het zo’n vaart niet zal lopen.

God is genadig

Dat is God. God kan in één slag ervoor zorgen, dat de wereld er niet meer is. Daartoe is Hij in staat. Maar dat is niet wat Hij wil. Hij zet zijn macht in voor zijn kinderen. Om hen te bevrijden. Maar er blijft ruimte voor de andere mensen. Tien slagen. Tien keer de kans om te reageren. Tien keer de kans je te bedenken. Het anders te doen. Tien keer de kans om te schuilen. Voor farao en de overige inwoners van Egypte. Terwijl er ruimte is, is het ook indrukwekkend. En verwoestend. Hagel uit de hoogte, licht dat de hemel verlicht. Donder die blijft weerklinken. Mens en dier die sterven. Bomen en gewassen die vernietigd worden.

Dat is God. Zo machtig is Hij. Bij de slagen van Egypte is het duidelijk: God wil zijn volk bevrijden. Hij heeft de onderdrukking gezien, het klagen gehoord. En God geeft er gehoor aan. Hij stuurt Mozes als zijn gezant. En de kracht van God wordt duidelijk. Hij beheerst de natuur, de dieren. Hij beheerst het weer. Hij beheerst ziekten. Hij stuurt het met als doel: laat mijn volk gaan. God is machtig en Hij is genadig. Hij blijft liefdevol.

Stil worden voor God

Zo duidelijk is het niet altijd. Je kunt lessen trekken uit rampen, die er gebeuren. Het kan je aan het denken zetten. Waar zijn wij als mensen mee bezig? Waar zet ik mijn hart op? Als het rumoer tot stilte komt, kan je zelf ook stil worden. Stil voor God. Tegelijk kan je jezelf afvragen, hebben we daar die rampen voor nodig? Nou soms wel. Om ons gedrag te veranderen. We merken het nu: we kunnen het wel, maar het gaat niet vanzelf. En waar we soms lang over gepraat hebben, dat kan nu ineens wel. Een dienst opnemen kan wel. Nu wel. Iemand die vaak naar het zuiden rijdt, vanuit het noorden, merkt dat het werk ook anders kan. Je kunt ook beeldbellen … We kunnen misschien veel meer thuis werken, dan we dachten. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden. En toch opmerkelijk, dat de lucht nu opeens schoner is. Wat is er dan veranderd?

Brengt God ons nu ook terug naar Hem? Je kunt teveel van eigen kracht uit zijn gegaan. Teveel op jezelf vertrouwd. Ongemerkt misschien. Nu staan we stil en welke plaats heeft God nu werkelijk in ons leven.

Wij hebben ook zo onze eigen goden? De wetenschap, de welvaart, het geld, de macht. Dat moet ons gelukkig maken. En dan opeens: wat ben je als mens kwetsbaar. Alles staat stil.

God toont zijn sterkte. En de goden van Egypte staan machteloos. De goden van Egypte kunnen het land niet beschermen. Zij kunnen de inwoners niet gelukkig maken. En farao komt tot dat inzicht. Laat het stoppen. Ik ben schuldig roept hij. Zeg het tegen God, Mozes. Dan zal ik het volk laten gaan.

Het klinkt te mooi om waar te zijn. En het is het ook. Als de hagel gestopt is, de wolken zijn weggewaaid. De donder niet meer klinkt. Dan komt er geen woord van vrijheid. Farao blijft bij zijn gedrag. Het volk laat hij toch niet gaan. Liever vasthouden aan eigen macht. De bekering en inzicht in schuld is van korte duur. Als het al echt was.

Nogmaals genade

Er is nog één opvallend vers: en opnieuw gaat het over Gods genade. Niet alles is vernietigd. Het was een deel van de oogst. Een deel van de gewassen. Een ander deel is gespaard. Zo is God.

Bij Jezus zie je het terug. De tekens die Hij doet, zijn geen slagen meer. Maar reddende tekens. Van genezing en bevrijding. Jezus zoekt de zwakke. Dat wat verstoten is, geeft Hij ruimte. Hij geneest de zieke. Daarvoor is Hij gekomen. God wil zijn kinderen bevrijden uit de nood die drukt. Daarvoor kwam Jezus op de aarde. In Egypte toonde Hij zijn macht door de slagen, die het land trof. In Jezus wordt zijn reddende macht zichtbaar door te genezen. Door beiden wil God zijn kinderen bevrijden. Door de slagen in Egypte, door het lijden van zijn Zoon.

En God wil dat je naar Hem vlucht. Dat is het appel. Zowel in Egypte, als bij Jezus. Dat je luistert en God gelooft op zijn woord. Daar komt het op aan. Jij kan je zwak voelen. God is sterk en machtig. Bij Hem kan je schuilen. Altijd. Kracht van boven is ook zegen van boven. Het kan hagelen, maar ook zegen regenen. Van boven naar beneden.

PvN 133

zo 29 mrt – collecte voor de Kerk

Zondag 29 maart a.s. is de collecte bestemd voor de Kerk.

Omdat wij de komende zondagen niet in de erediensten onze gaven kunnen geven heeft de diaconie heeft twee mogelijkheden voor u ingericht waarop u vanuit huis uw gift kunt doen.

De GivT app
Geven vanuit huis kan net zo eenvoudig als in de eredienst met de GivT app. Kies onze kerk uit de lijst met goede doelen, of scan de onderstaande QR code om uw gift te doen.

Via iDeal
Voor de mensen die op dit moment géén gebruik maken van de app, hebben we een aparte rekening geopend waarop u met iDeal kunt betalen.

Via de link: https://bunq.me/gkvAduard kunt u uw gift doen, u kunt zelf een bedrag invullen en de betaling uitvoeren.

Let op: de betaalpagina toont dat u een betaling doet aan Richard. Helaas kunnen we dit niet wijzigen, uiteraard komt uw betaling bij het collectedoel terecht.

za 28 mrt – Oud papier halen

Aanstaande zaterdag 28 maart wordt het oud papier weer gehaald; zet u het weer tijdig bij de weg? De medewerkers nemen de landelijke voorschriften betreft het coronavirus in acht. Zij halen alleen het oud papier bij de weg op. Bij vragen mag u met mij bellen.

Deze keer is ook het buitengebied weer aan de beurt, dat betekent, dat er ook weer een container op de parkeerplaats bij ‘De Meeden’ staat.

Mocht u om wat voor reden ook te laat zijn met het papier bij de weg zetten, dan kan u het zo mogelijk ook daar brengen.

Met vriendelijke groet,
Lena Cruiming
050-4031702

zo 29 mrt – Overdenking

 

Komende zondag 29 maart: overdenking om 9.30

Tekst: Exodus 9: 13-35: Kracht van boven …

zo 29 mrt – Liturgie

Ps 117
wetslezing
Ps 46: 1, 4
gebed
Ps 105: 15
L. Exodus 9: 13-35
Overdenking
Ps 147: 4, 6, 7
gebed
Ps 133: 1-3

Bij de psalmen kan je ook luisteren naar Psalmen voor Nu
Dat geldt speciaal voor Psalm 46, 147 en 133

zo 29 mrt – Kinderkring

Kracht van boven, een verhaal over hagel.

Mozes en Aaron hebben tegen de farao gezegd: ‘U moet het volk Israël vrij laten.’ Maar hij doet het niet. Zelfs toen het water van de Nijl zo rood werd als bloed, wilde de farao niet luisteren. Hoe moet dat nu verder?

Vroeg in de ochtend gaan Mozes en Aaron naar de farao. ‘Luister, Farao,’ zeggen ze. ‘U moet het volk Israël laten gaan. Want anders … komt er verschrikkelijke hagel. Dat heeft de Heer gezegd.’ Farao kijkt even naar boven, naar de lucht. ‘Ha ha!’ roept hij. ‘Hagel? Hoe kan dat nou? Ik zie geeneens een wolk! Jullie maken zeker een grap. Ha! Ha!’ En tegen zijn bedienden zegt hij: ‘Jullie geloven het toch ook niet? En jullie moeten er zeker ook hard om lachen?’ De bedienden maken een buiging en lachen een beetje. ‘Hagel,’ zeggen ze. ‘Dat kan helemaal niet. Wat dom zeg, van Mozes en Aaron.’ Maar sommige bedienden gaan daarna snel naar huis. Ze roepen hun knechten binnen en brengen hun dieren naar de stal. ‘Vlug!’ Zeggen ze. ‘Het gaat straks heel hard hagelen.’

Mozes en Aaron zijn intussen naar buiten gelopen. Ze kijken naar de blauwe lucht. Dan steekt Mozes zijn arm uit. Zijn arm met zijn staf. Meteen komen er donkere, zware wolken. Het gaat stormen zoals het nog nooit gestormd heeft. Er komen hagelstenen zo groot als zwerfkeien. De planten op het land worden vernield en voor mensen en dieren is het buiten niet vol te houden. Maar in het gebied waar de Israëlieten wonen, blijft het droog.

En de farao? Nu hij de dikke hagelstenen ziet, gelooft hij dat Mozes en Aaron gelijk hebben. Hij stuurt een wagen met een stevig dak om ze te halen. En in het paleis zegt hij: ‘Ik heb het verkeerd gedaan. De Heer is goed, maar ik en mijn volk…. Wij zijn schuldig. Bid tot de Heer dat de hagel ophoudt, dan zal ik het volk laten gaan.’

Mozes gaat naar buiten. Hij heft zijn handen op naar de hemel. Op dat moment wordt het weer droog. Maar toch laat de farao het volk niet gaan. ‘Het was gewoon een erge storm,’ zegt hij tegen zijn bedienden. ‘Maar nu is het gelukkig weer over!’

om samen over te praten:

Welk weer vind je fijn?
Welk weer vind je niet fijn?
Is er ook weer dat je bang maakt? Waarom?

Om samen te doen:

Maak een storm:

  • Wind, wrijf in je handen
  • Regen, knip met je vingers
  • Hagelbui, sla op je knieën
  • Onweer, spring op de grond en sla op tafel

Samen zingen:

https://www.youtube.com/watch?v=W_X9fennVuY

Kleurplaat

(Klik op de afbeelding voor de kleurplaat. Deze kun je uitprinten en daarna inkleuren.)

wo 25 mrt – Onze Vader

Op woensdag 25 maart om 12.00 werd over heel de wereld het Onze Vader gebeden.

Klik voor het gebed op de afbeelding.

Paasontbijt gaat niet door

Beste gemeenteleden.

Ook wij hebben door alle beslissingen en maatregelen rond het Coronavirus moeten besluiten om het paasontbijt niet te laten doorgaan.
Wij wensen u sterkte en vertrouwen toe.

Ondanks alle beperkingen wensen wij u allen goede paasdagen toe.

Vriendelijke groet van
Alfred Stol en
Marietje ter Veen

Nieuwsbrief Regiegroep Hereniging – maart 2020


Het werk gaat door

Ook voor de generale synode (GKv) en de landelijke vergadering (NGK) ziet de komende periode er vanwege de coronacrisis ineens heel anders uit. De gezamenlijke vergaderingen die gepland stonden voor 21 maart en 4 april zijn sowieso afgelast. Hoe het daarna verder gaat, is nog onzeker, maar duidelijk is wel dat synode en landelijke vergadering door deze omstandigheden op zijn vroegst eind oktober afgesloten kunnen worden.

Voor 21 maart, 4 en 18 april stonden zogeheten clusterbesprekingen gepland. Alle afgevaardigden (GKv en NGK) zijn verdeeld over drie clusters (A, B en C) van ongeveer 25 personen. Elk cluster gaat een aantal onderwerpen bespreken aan de hand van rapporten van deputaatschappen en commissies. Er is nu gekozen voor een vorm van digitaal vergaderen. De afgevaardigden leveren hun bijdrage over de rapporten en voorstellen in de eerste ‘besprekingsronde’ per cluster en per thema digitaal aan. In dezelfde digitale omgeving kunnen de deputaatschappen en commissies vervolgens op een vergelijkbare manier reageren.

Verder besteedt de nieuwsbrief van maart uitgebreid aandacht aan de synode- en lv-zittingen die begin maart hebben plaatsgevonden. Bijzonder op de weg naar hereniging is de spijtbetuiging door de synode en de aanvaarding daarvan door de landelijke vergadering. Door de synode werd uitgesproken dat wat in 1967 door de synode van Amersfoort-West gedaan en besloten is, nooit had mogen gebeuren; twee TU-docenten die ten gevolge daarvan ontslagen werden, hadden nooit ontslagen mogen worden. De besluiten van de synode van Amersfoort-West (1967) veroorzaakten mede de scheuring die leidde tot het ontstaan van de NGK.

Tijdens een liturgisch moment op 7 maart bestempelde voorzitter Frans Schippers van de landelijke vergadering van de NGK de spijtbetuiging als ‘een onverwacht cadeau, een Godsgeschenk: niet te bevatten, maar echt waar.’ Hij noemde het moedig dat een kerkverband op grond van gedegen onderzoek recht wil doen. Tijdens diezelfde bijeenkomst werd postuum aan twee lectoren van de TU (H.M. Mulder en D.J. Buwalda) eerherstel verleend. Hun schorsing en ontslag in 1969 waren achteraf gezien onrechtmatig. De voorzitter van de synode en de rector van de TU betuigden spijt over deze gang van zaken in het bijzijn van twee kinderen van een van beide lectoren. Eén van beide zoons sprak namens de familie zijn dankbaarheid uit over deze gang van zaken.

De nieuwsbrief van maart bevat verder informatie over het financiële perspectief van de nieuw te vormen kerkgemeenschap van NGK en GKv, en een verslag van een verzoeningsdienst die op 2 februari jl. plaatsgevonden heeft in Oegstgeest.

Download de nieuwsbrief regiegroep maart 2020.

Meer over de hereniging van NGK en GKv: www.onderwegnaar1kerk.nl

Meer over de landelijke vergadering en de synode: www.lv-gs2020.nl