Veel bezoekers en ontroering bij jubileum 30 jaar Charter van Groningen
Ze moet tijdens de dienst even weg lopen, de jonge vrouw. Zo grijpt de dienst deze zondag van het jubileumweekend haar aan. “De voorgangers vertellen over mijn leven, over mijn verdriet”, vertelt ze later, “Al jaren leef ik hier als illegaal met mijn moeder op straat. Niemand zag onze pijn, alleen God. En nu hebben we deze mensen gevonden. Nu is er licht.”
De afsluitende viering van het jubileumweekend 30 jaar Charter van Groningen, op zondag 24 juni, stond helemaal in het teken van vluchtelingen in nood én in het teken van licht. Het licht dat niet te doven valt, het licht van hoop, van redding voor iedereen. De 12 weken durende kaarsenestafette die door Nederland ging, kwam hier tot besluit. De kaarsen werden binnen gebracht door vertegenwoordigers van kerken uit alle provincies, voorafgegaan door een kaars die binnen werd gebracht door een lid van de Karengemeenschap in Nederland – als vertegenwoordiger van de internationale vluchtelingengemeenschap.
De Martinikerk was bijzonder goed gevuld voor de bijzondere afsluiting van het jubileumweekend. Dat weekend kende vele ontroerende momenten. Samen de maaltijd delen op zaterdag, bijvoorbeeld. Gasten van het weekend en gasten uit de bbb+opvang van INLIA, jong en oud, van allerlei gezindten, van allerlei achtergronden, samen aan tafel.
De prachtige Wall of Hope, gemaakt door jongeren van onder andere het Maartenscollege in Haren. Muzikanten en zangers uit de bbb+opvang die samen met het koor van opnieuw het Maartenscollege ‘Iedereen is van de wereld’ ten gehore brengen. De uitreiking van de Levende Stenen aan de jonge ambassadeurs van Defence for Children en aan 16-jarige Toby Perez Riquelme uit Amsterdam; jongeren die zich uit geheel eigen beweging inzetten voor vluchtelingen in nood. Voorbeelden voor ons allen.
De expositie van de befaamde dokter Pietro Bartólo uit Lampedusa, met foto’s over zijn werk op het kleine eilandje in de Middellandse Zee waar zoveel vluchtelingen aankomen. Het Drentse tentenkamp uit 1997 ‘revisited’ met een expositie, door Ineke Bakker, voormalig algemeen secretaris van de Raad van Kerken in Nederland, net als toen geopend met het opnieuw aansteken van de stormlantaarn. De nieuwe gemeenschappen die zich aansloten bij het verbond door het Charter te ondertekenen.
Het jubileumweekend was niet bedoeld als een feest, daarvoor is het charter dat zoveel jaar geleden werd opgesteld nog te pijnlijk actueel. Zie de eerste zinnen die 30 jaar geleden werden opgetekend: “De situatie van vluchtelingen en asielzoekers in Europa is verontrustend. Er is een algemene tendens bij de Europese regeringen om grenzen te sluiten en de binnenkomst van vluchtelingen en asielzoekers een halt toe te roepen.”
Het weekend was bedoeld om elkaar te steunen, te bemoedigen en aan te moedigen. Om samen verschil te maken in het leven van mensen in nood. Want dat is wat het charter al 30 jaar doet. Er werd stilgestaan bij wat we vermogen als we samen de handen uitsteken naar vluchtelingen in nood. En dat is veel. Dat biedt kracht en hoop, zoals bezoekers zeiden. “Bemoedigend”, “ontroerend” en “hoopgevend” zo luidden veel van de reacties die INLIA mocht ontvangen.
Op de website van INLIA vindt u het volledige verslag in tekst en foto’s en filmpjes van de diverse onderdelen.
Oproep
Was u bij het jubileumevenement eind juni en heeft u misschien foto’s gemaakt? Wij zouden die foto’s graag ontvangen! We maken een foto-album op de website van INLIA en plaatsen daar ook graag uw bijdragen. U kunt ze sturen naar info@charter1988.nl.