Het INLIA Gasthuis Groningen is officieel geopend. Met vlaggen, speeches, een lied én een
onverwachte gebeurtenis.
“Dit is een plaats waar we geen bewoners kennen, geen cliënten kennen, maar gasten
kennen. Gasten die we – in het kader van de Landelijke Vreemdelingen Voorziening –
opvangen en begeleiden naar een nieuwe toekomst: terugkeer, doormigratie of legalisering
in Nederland.” INLIA-directeur John van Tilborg benadrukt in zijn speech de drie
mogelijkheden.
Landelijk is er namelijk discussie of de LVV zich niet enkel op terugkeer moet focussen. Van
Tilborg: “INLIA zal zich altijd blijven inzetten voor alle drie opties. Wij zetten ons in voor wat
werkt, niet voor onrealistische politieke wenselijkheden. Daar mag u op rekenen.”
De Groningse wethouder Glimina Chakor gaat er in haar speech op in: “Het gaat om
mensen. Dat heb ik ook tegen de staatsecretaris gezegd: het zijn geen pakketjes die je kunt
retourneren.”
Ze bedankt INLIA: “Hier komen mensen niet op straat te staan, daar staat INLIA voor. Daar
staat de gemeente Groningen ook voor. Hier in het Gasthuis telt de mens.” Eerder hebben
zowel INLIA-bestuursvoorzitter Jan Eggink als Van Tilborg juist de gemeente bedankt;
zonder Groningen was het Gasthuis er niet gekomen.
Pal voordat Chakor de vlag gaat hijsen, wordt het één van de asielzoekers te machtig. De
man schreeuwt het uit. Glimina Chakor loopt naar hem toe, luistert, belooft zijn verhaal later
verder te willen horen. Hij bedaart. Hulptroepen van INLIA begeleiden hem verder.
“Dit hoort er ook bij”, zegt Chakor, “De mensen hier zitten in vreselijke moeilijke situaties. De
bittere werkelijkheid hoeft niet verborgen te worden. Dit is waar het hier om draait.” Daarna
hijst ze samen met Jan Eggink de vlaggen, terwijl Cobien Nieuwpoort “Mag ik dan bij jou?”
zingt. Het laat niemand onberoerd, zeker niet na de schreeuw van wanhoop van zojuist.
John van Tilborg moet dan het slotwoord voeren. Pal ervoor geeft een van de gasten hem
onverwacht een bos bloemen. Gekocht van haar 35 euro leefgeld per week. Van Tilborg
moet wat wegslikken. Hij is niet de enige. Zo is het een bewogen opening. Maar dat past,
zoals Chakor al zei.