Met een lach en een traan – evangeliseren in Innsbruck –
Met een uitdeel-NT (Nieuwe Testament) in mijn broekzak loop ik de trap omhoog. Ik wist dat het er een puinzooi zou zijn en toch was het erger dan verwacht. In de woonkamer is mijn vriend druk bezig met het sauzen van de smerige wanden. ‘Tjonge’, dacht ik, ‘heeft die even eer van zijn werk!’ Helmut, zijn oom, ligt in een kleine onderbroek op de bank. Bier en Jägermeister binnen handbereik. “Servus Meister! Der Pfaff ist da!” (“Moi chef! De dominee is er!”).
Ik ken deze grote en lichamelijk sterke man al een lange tijd en ik heb veel voor hem gebeden. Onlangs is hij voor de zoveelste keer voor de dood weggehaald. Mijn vriend vond hem onder het bloed en ontlasting op de bank – volstrekt bezopen. Retourtje ziekenhuis met ambulance als gevolg. Sindsdien bezoekt mijn vriend zijn oom dagelijks en er is hem iets opgevallen. “Klaas, mijn oom praat de laatste tijd veel over God en over Jezus, misschien wil jij eens met hem praten?” Nou en of! Meer dan eens heb ik gebeden voor een open deur en nu is die er.
Helmut wil mij iets laten zien. “Fliegende Holländer, ich zeig dir etwas!” Op zolder weet ik niet waar ik kijken moet. Complete miniatuur gevechtseenheden, tig diertjes, ongeopende bouwpakketten, kastelen en hier en daar een grote Technic Lego unit. Er is nauwelijks plaats om te staan, maar meneer onderbroek laveert bijna sierlijk tussen zijn fragiele meesterwerkjes door – onder invloed. Een alcoholballet.
Als ik later even met hem alleen ben begint Helmut te vertellen. We zitten op zijn ranzige bank. Hij pakt mijn arm vast en begint te huilen. “Mijn vrouw heeft COPD 4. Zonder iets te vertellen is ze bij me weggelopen. Ik wil niet dat zij eerder sterft dan ik. Ik zou mezelf zo ombrengen, maar ik heb drie kinderen.” Hij huilt en huilt, de voormalige rocker, kroegtijger, vechtbaas en gevangenisklant. Een slok bier en Jägermeister tegen de tranen en daarna volgen een aantal lelijke verhalen uit het verleden. Hij is er overigens heilig van overtuigd dat hij morgen stopt met drinken. Evenals gister en vorige week.
Eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen. Gelukkig heb ik daar niet zo’n moeite meer mee. Ik ben directer geworden en gooi de boel maar gewoon open. “Helmut, ik heb gehoord dat je de laatste tijd veel over God praat.” “Ooh, mijn lieve HERE God, Hij is mijn grootste vriend, ik bid elke dag tot Hem.” Helmut staat op en haalt een plastic crucifix, met batterijen. Helaas, ze zijn leeg. Nu even geen verlicht kruis.
We praten over Jezus en ik vraag: “Waarom is Jezus eigenlijk gekomen en gestorven?” “Omdat hij de Messias is!” “Top, en wat betekent dat?” Helmut weet het niet. “Pfaff, vertel jij mij waarom Jezus is gekomen.” Ik pak mijn NT en vraag hem of ik wat mag voorlezen. “Ja, maar geen onzin lezen, anders moet ik je morgen in elkaar slaan.” Ik moet lachen als ik hem zie zitten met z’n ondeugende blik, in z’n onderbroek. “Nee, maak je geen zorgen, dit boek vertelt geen onzin.”
Ik lees Johannes 3:16. “Helmut, God houdt van de wereld, God houdt van zondaars. Zondige Nederlanders en Oostenrijkers. Geloof je in Jezus, dan heb je eeuwig leven. Geloof je niet in Hem, dan heb je later een groot probleem.” “Ja, precies. Lees verder!” Ik ben verbaasd en lees vers 17 en 18. Helmut veert op, “Ja, zo zit het – dat is zo!” Ineens drukt Helmut mij een kunstwerkje in mijn handen. Een soort miniatuur levensweg van Jezus, met allerlei jezusfiguren, van geboorte tot en met hemelvaart. “Kijk, hier is Jezus geboren, hier doet Hij iets, hier ook en kijk(!)… daar gaat Hij zo omhoog. Vind je het mooi?” Ik lieg niet en zeg dat ik zijn pronkstukje best mooi vind, maar eigenlijk vooral hoe Helmut erover spreekt, de voormalige Hells Angels vriend in zijn onderbroek.
‘Hoe kunnen een traan en een lach zo dicht bij elkaar zijn…?’ denk ik als ik terugloop naar huis. Ik heb genoten van het bijzondere bezoekje en blijf een zwak houden voor Helmut met z’n fratsen. Zie ik hem weer? Wanneer capituleert zijn lever? Zou hij de gearceerde verzen in zijn uitdeel-NT nog een keer lezen? Hoeveel zicht heeft hij werkelijk op Jezus? Geen idee. Ik leg het allemaal bij God neer en hoop dat ik nog meer mogelijkheden krijg om Helmut te bezoeken.
Ds. Klaas Rozema is missionair predikant namens de ERWKB in Innsbruck
De SSRO (Stichting Steun Reformatie Oostenrijk) ondersteunt vier kleine gereformeerde kerken in Oostenrijk en Zwitserland. Zij dragen het Evangelie van Jezus Christus uit in een sterk geseculariseerde omgeving. Het bestuur van de SSRO is afkomstig uit de CGK, de GKV, de HHK en de PKN (Geref. Bond). Kijk voor meer informatie op: www.ssro.nl of www.reformiert.at. Volg de SSRO op Facebook (SSRO.NL) of op Twitter (SSROnl). Giften zijn erg welkom op NL34 RABO 0312 8935 07 t.n.v. SSRO – Hendrik-Ido-Ambacht. U kunt speciaal het werk in Innsbruck steunen door bij uw gift te vermelden: ‘Innsbruck – Rozema’.