Psalm 47 : https://www.youtube.com/watch?v=9kySGhP_xJI
votum groet,
gebed
Jesus bleibet meine freude https://www.youtube.com/watch?v=WUo7tQOvapE
Lucas 24: 47 – 53
Overdenking
Johannes 16: 16-21
In de hemel is de Heer
gebed
zegen
Soms groet een licht van vreugde https://www.youtube.com/watch?v=h_TWVIZrgUw
Lucas 24: 47 – 53
Hij zei tegen hen: ‘Er staat geschreven dat de messias zal lijden en sterven, maar dat hij op de derde dag zal opstaan uit de dood, en dat in zijn naam alle volken opgeroepen zullen worden om tot inkeer te komen, opdat hun zonden worden vergeven. Jullie zullen hiervan getuigenis afleggen, te beginnen in Jeruzalem. Ik zal ervoor zorgen dat de belofte van mijn Vader aan jullie wordt ingelost. Blijf in de stad tot jullie met kracht uit de hemel zijn bekleed.’ Hij nam hen mee de stad uit, tot bij Betanië. Daar hief hij zijn handen op en zegende hen. Terwijl hij hen zegende, ging hij van hen heen en werd opgenomen in de hemel. Ze brachten hem hulde en keerden in grote vreugde terug naar Jeruzalem, waar ze voortdurend in de tempel waren en God loofden.
Een Zoon die na jaren weer naar huis gaat. Lang is Hij weggeweest. Nu is het tijd om terug te keren. Naar Vader. Niet omdat de Zoon aan lager wal is geraakt. Niet omdat Hij zich te goed moet doen aan varkensvoer. Nee. Er is nog genoeg om van te leven. Maar het zit erop. Het is klaar. Wat gezegd moest worden is gezegd. Wat gedaan moest worden is gedaan. Hij kan naar huis.
Jezus gaat naar huis. Dat is Hemelvaart. De hemel is zijn woonplaats. Daar komt Hij vandaan. Daar gaat Hij ook weer heen. Hij werd als een baby op aarde geboren. Hij komt als overwinnaar weer thuis. De strijd is gestreden de overwinning behaald. Dat neemt Hij mee, dat is zijn bagage. Wonden in zijn handen, een wond in zijn zij. Herinnering aan het kruis. Veertig dagen na zijn Opstanding is het tijd om te gaan. In de tussentijd heeft Hij nogmaals uitgelegd: zo moest het. Zo staat het al in de Bijbel. Lees maar. Hij moest lijden en sterven, Hij moest weer opstaan. Hij heeft het de discipelen uitgelegd: het was en is voor jullie. Hij heeft het ons uitgelegd: het is voor jou. En Hij geeft een opdracht mee: getuig ervan. Vertel erover.
Dan gaan ze opnieuw naar de Olijfberg. Even buiten Jeruzalem. En dan gaat Jezus naar de hemel. En de leerlingen kijken Hem na. Tot er een wolk komt. Een Zoon komt thuis.
De discipelen zijn er dus getuige van: Jezus gaat naar de hemel. Ze zien het gebeuren. Niet de aankomst in de hemel zelf. Daar schuift een wolk voor. Wel zijn reis naar de hemel.
Jezus had het al direct na zijn opstanding gezegd: houd Mij niet vast. En voor zijn lijden had Hij het al vertelt: Ik moet gaan. En waar Ik ga, daar kunnen jullie Mij niet volgen. Nog niet. Nu nog niet. Straks wel. Later. Misschien voel je jezelf wel alleen, verlaten. Maar daar hoeft geen reden voor te zijn. Jezus had namelijk gezegd: Ik ga wel weg, maar Ik zal mijn Geest sturen. Hij zal bij jullie zijn. En Hij zal jullie helpen. Bij alles wat op je pad komt.
Ik ga straks vier dingen zeggen, waarom Hemelvaart belangrijk is. Maar misschien denk jij daar wel heel anders over. Heb je het idee, dat het beter was geweest als Jezus nog op deze aarde was. Had jij Jezus hier willen houden. Vast willen houden. Maar volgens Jezus zelf is dat dus niet een goed idee. En dan komt de vraag op je af: wat heb ik er nu aan, dat Jezus naar de hemel is? En een vraag van iets andere orde: Jezus gaat naar huis. Wat vind jij belangrijk als het om je huis gaat? Wat is jouw thuis?
Johannes 16: 16-21a
Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug.’ Daarop zeiden een paar leerlingen tegen elkaar: ‘Wat betekent wat hij nu zegt: “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? En: “Ik ga naar de Vader”? Wat betekent “nog een korte tijd”? Wat bedoelt hij toch?’ Jezus begreep dat ze hem iets wilden vragen. Hij zei: ‘Proberen jullie te begrijpen wat ik bedoelde met “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? Waarachtig, ik verzeker jullie: je zult huilen en weeklagen, terwijl de wereld blij zal zijn. Je zult bedroefd zijn, maar je verdriet zal in vreugde veranderen. Ook een vrouw die baart heeft het zwaar als haar tijd gekomen is, maar wanneer haar kind geboren is, herinnert ze zich de pijn niet meer, omdat ze blij is dat er een mens ter wereld is gekomen.
Ik zei al ik ga vier dingen noemen, waarom Hemelvaart belangrijk is:
- Jezus krijgt in de hemel alle macht op heel de aarde. De Vader zegt tegen Hem ga naast Mij zitten. Jij mag regeren over heel de aarde. De macht van Jezus is dan niet beperkt tot waar Hij is: in Galilea, of in Jeruzalem. Zijn macht strekt zich uit over heel de aarde.
- Jezus bidt voor je bij de Vader. Alles wat je bezig houdt, Jezus heeft beloofd het bij de Vader te brengen. Alles wat je vraagt in zijn Naam, de Vader zal het doen. Je hebt via Hem toegang.
- Jezus vergadert, beschermt en onderhoudt. Zijn werk zit er in de hemel niet op. Nu Hij verhoogd is, gaat Hij er op een andere manier mee door. Hij blijft de goede Herder. Hij brengt zijn schapen bij elkaar. Hij biedt de gemeente veiligheid. Zijn Geest en Woord bouwen de gemeente op.
- Eén van ons is in de hemel. Dat geeft ons garanties. Het is echt mogelijk om alle ellende achter je te laten. Het is echt waar, dat de dood is overwonnen. Er is werkelijk leven na de dood. Na de woestijn lonkt het beloofde land.
Jezus regeert over heel de aarde, Hij spreekt voor jou bij God, Hij blijft het hoofd van zijn kerk en Hij biedt garantie dat het met jou echt goed komt. Deze vier dingen. Daarom kunnen we blij zijn dat Jezus in de hemel is.
Een moment van afscheid doet pijn. Afscheid van iets of iemand, die je dierbaar is. Als je dat meemaakt heb je verdriet. Verdriet omdat je moet loslaten, wat je zo graag vast had willen houden. Maar Jezus draait het om. Hij heeft het ook over verdriet, maar vooral over de vreugde. Blijdschap. Zijn afscheid duurt maar kort. Daarna zal Hij hen weer zien.
De discipelen hebben hier al vragen over: wat bedoelt Hij toch? En wij kunnen ook die vragen hebben: nog een korte tijd … Het duurt nu al bijna tweeduizend jaar. Dat is in onze ogen niet kort. Het lijden is zo groot. We zitten zelf midden in een crisis. Een crisis die heel de wereld raakt en vooral weer de zwakken en de armen zal treffen. En wat vooral ontbreekt lijkt perspectief te zijn. Hoe zal het gaan? Wat is de toekomst, waar moeten we ons op voorbereiden? Niemand lijkt het te weten. Die onzekerheid knaagt. De twijfel …
Een korte tijd van lijden. Zeker. Een korte tijd van pijn en verdriet. Maar het weegt niet op tegen de vreugde. Een vrouw is de pijn van een bevalling snel vergeten. Anders zou het bij één kind blijven. Bij nieuw leven blijft de vreugde. De lach. Dat is het beeld dat Jezus gebruikt.
Jezus ging naar de hemel. Hij ging naar huis. Er ligt de belofte: Hij komt terug. Om alles te veranderen. Om ons thuis te brengen. Tot die tijd kunnen we alles vragen in zijn Naam. Hij heeft het zelf gezegd. En als Hij dan terugkomt, vergeten alle pijn, vergeten alle tranen. Dan blijft alleen de vreugde over.